Toplantı Dönüşü

Konu: Toplantı Dönüşü Cuma Eyl. 14, 2012 4:19 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Clark ve EdgardDavin

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü Cuma Eyl. 14, 2012 4:23 pm

Arabada beni boğmakta olan kravatı koparırcasına çıkartmaya başlamıştım. Sonunda çok sıkı bağlanan kravatı gevşetmeyi başarabilmiştim. Kravat gevşer gevşemez parmaklara işkence gibi gelen o en üstteki düğmeyi açmaya koyuldum. O kravattan biraz daha kolaydı ama can yakıcı bir kolaylık. Japonların saygı duruşunda gömleklerinin yakalarına iğne taktıklarını duymuştum başlarını bükemesinler diye. Abimin böyle bir şey yapmadığına çok şaşırmıştım. Ama bu toplantı denen illet iğneden daha fazla can yakıyordu. Bir saat on dakika boyunca bir odada bomboş konulardan konuşmak insanı geriyordu. Hele bu işlerle ilgisi olmayan ve zorlukla katılmak zorundaysanız. O geceki yemekten sonra abim olayları iyice abartıp beni arada şirkete götürmeye başlamıştı. Gerçekten bunu yapmaktan zevk mi alıyordu? Zeki olduğum için bu işleri yapabileceğimi mi düşünüyordu? Yoksa tamamen tek başına işkence çekmek istemeyip beni de yanında feda etmek istediği için mi? Arabanın sessizliğinden dolayı iyice sinirlerim artmıştı. En azından toplantıyı rezil etmediğim için bir tebrik edebilirdi. Aslında bütün toplantı boyunca hiç konuşmamış sadece gitmeyi dilemiştim. Arabada iyice gerilmiş duruyordu. En azından toplantıdaki benim gerilmiş halimi takınmıştı ve şimdi mutlu olması gereken kişi bendim ama nedense olmayı beceremiyordum. "Tıp duyuyorsun değil mi? Bu lisedeki son yılım ve seneye o okula gireceğim. Sen beni hala o toplantılara neden götürdüğünü zannediyorsun?" Bunu sessizlikten sıkıldığım için bayağı yüksek bir sesle söylemiştim. Ama henüz konuşmaya niyeti yok gibiydi.

Bağırmamdan beş dakika sonra eve varabilmiştik en azından şimdi konuşacaktı ama kaçmak isteyen bendim iyice patlayacak gibiydi. Önden oturma odasına gitti ve bende onu takip etmek zorunda olduğumu bile bile onunla birlikte odaya gittim. "Şimdi konuşacak mısın susmaya devam mı?"

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü Cuma Eyl. 14, 2012 4:59 pm

Sıradan bir iş toplantısıydı. Clark onu götürdüğüm için benden nefret ediyor gibiydi. Tüm toplantı boyunca hiç konuşmamış ve benim sinirlerimi bozmuştu. Sonunda geri dönüş saati gelip de arabaya bindiğimizde ise kavga etmek ister gibiydi. "Tıp duyuyorsun değil mi? Bu lisedeki son yılım ve seneye o okula gireceğim. Sen beni hala o toplantılara neden götürdüğünü zannediyorsun?" Sesimi çıkarmadım ve yola odaklandım. İğrenç bir sessizlik içinde geri döndük. Kapıdan içeri girerken tüm gece boyunca bastırdığım öfkem su yüzüne çıkıyordu. İçki almak için salona geçtim ve Clark da peşime geldi. Gelmeme gibi bir seçeneği yoktu zaten. "Şimdi konuşacak mısın susmaya devam mı?" Üç buzlu viskim benim tek dostum gibiydi. Bakışlarımı Clark'a çevirdim. "Sana istediğin okula gitmene izin verdiğimi biliyorsun. Doktor olmana da karışmıyorum. Sadece zamanı gelince şirket hakkında yeterince bilgin sahibi olmuş olmanı istiyorum." İçkiden büyük bir yudum aldım. Bir anda öfkeme yenik düştüm. "O toplantıda tek kelime etmedin. Tek kelime. Herkes senin aklından zorun olduğunu düşündü. İki cümle bile kuramaz mıydın? Herkesin yetersiz olduğunu mu düşünmelerini istiyorsun?" Bağırmamla beraber içeri girecek olan hizmetçi yaşlı Sarah geri çıktı. Herhalde bana karşı tek anlayışlı olan oydu.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü Cuma Eyl. 14, 2012 5:24 pm

Kendine bir viski doldurmuştu. Beni hala küçük kardeşi olarak görüyor gibiydi. Ama şirket toplantılarına götürebiliyordu. "Sana istediğin okula gitmene izin verdiğimi biliyorsun. Doktor olmana da karışmıyorum. Sadece zamanı gelince şirket hakkında yeterince bilgin sahibi olmuş olmanı istiyorum." Aman tanrım ölüyordu. Şirket toplantısına erkenden götürmeye başladığına göre bir altı ayı falan kalmış olmalıydı en fazla. Yok yok öyle olsa bana şimdiden başka bir aile bulurdu asıl. Belki bulmuştu da haberim yoktu. Hayır bu düşünceler tamamen saçmalıktı. Domuz gibi bir abim vardı ve beni gömmeden rahat etmeyeceğini biliyordum. İçkisinden bir yudum alıp bağırarak konuşmaya başladı. "O toplantıda tek kelime etmedin. Tek kelime. Herkes senin aklından zorun olduğunu düşündü. İki cümle bile kuramaz mıydın? Herkesin yetersiz olduğunu mu düşünmelerini istiyorsun?" Etmemde gerekmezdi. Bütün anlattıkları şeyleri anlıyor olmam sıkılmamı engellemiyordu. O şirketin işleri bana göre değildi. Asıl o salaklar konuşmadığıma dua etmelilerdi konuşsalardı onları iyice gömmeyi başarabilirdim. Kendi salak düşünceleriyle benim akılsız olduğumu düşünmeleri daha iyiydi. Sarah içeri girecekken sesten dışarı çıktı. Keşke bende onun kadar şanslı olabilsem ve istediğim zaman bu konuşmadan kaçabilseydim. Ama ben burada kalmaya devam etmek zorundaydım. O bitti diyene kadar. "Öyle mi eğer doktor olmama izin veriyorsan bunları niye yapmamı sağlamaya çalışıyorsun. Ne olacak sanıyorsun sana bir şey olsa bile hemen şirketin başına geçeceğimi. Bu şirketten anlıyor olmam senin gibi ayakta tutacağım anlamına gelmez. Babam gibi batıracağımı çok iyi biliyorsun. Çünkü sıkılacağım başka şeylerle uğraşmak isteyeceğim." Bu söylediklerimin hepsi doğruydu. Sadece sıkıldığım için şirketin işini bile değiştirmeye çalışabilirdim. "Orada susmamın nedeni beni bu işe daha fazla sürüklemene izin vermemek." O bağırabiliyorsa kontrolünü kaybedebiliyorsa benimde bunları yapmaya hakkım olmalıydı.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü Cuma Eyl. 14, 2012 5:31 pm

"Öyle mi eğer doktor olmama izin veriyorsan bunları niye yapmamı sağlamaya çalışıyorsun. Ne olacak sanıyorsun sana bir şey olsa bile hemen şirketin başına geçeceğimi. Bu şirketten anlıyor olmam senin gibi ayakta tutacağım anlamına gelmez. Babam gibi batıracağımı çok iyi biliyorsun. Çünkü sıkılacağım başka şeylerle uğraşmak isteyeceğim." Bana bağırıyordu. Ama şuan için dikkat ettiğim o değil babamı örnek göstermesiydi. "Orada susmamın nedeni beni bu işe daha fazla sürüklemene izin vermemek." Sakinleşmek için içkiden bir yudum daha aldım ve geçip kendimi koltuklara bıraktım. "Clark otur." Şu çocuk ergenlik döneminden çıkamamıştı bir türlü. "Şirketi yönetmesen bile imza hakkın kalacak. Sana saçma şeyler imzalatıp aile şirketimizi ele geçirmelerini istemiyorum. Sadece bu. İstediğim sadece bu. Ben sonsuza kadar şirketin başında kalamayacağım. Bunu unutma." Sadece buydu istediğim. Belki de şirketle biraz daha ilgilenmesi. Sevseydi ölecekti sanki. Doktor olacakmış. Artık diyebildiğim ne halin varsa gör olacaktı.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü C.tesi Eyl. 15, 2012 1:01 pm

İçkisinden bir yudum alıp koltuğa oturmuştu. "Clark otur." Birden niye skainleşiyordu. Kavga etmek daha iyiydi. Ama dediğini yapıp oturmuştum. Bana her zaman rahat gelen o koltuklar şimdi diken üzerinde oturuyormuş gibi hissettiriyordu. "Şirketi yönetmesen bile imza hakkın kalacak. Sana saçma şeyler imzalatıp aile şirketimizi ele geçirmelerini istemiyorum. Sadece bu. İstediğim sadece bu. Ben sonsuza kadar şirketin başında kalamayacağım. Bunu unutma." Aptal olduğumumu düşünüyordu. Onları imzalamak için bütün bu şeyleri öğrenmem gerekmezdi. Ölmediği kesindi ama orta yaş krizine girmeye başlamış olmalıydı. Ama ben birine devretmeye meraklı olacağımı biliyordum. Tek başıma orayı yönetmem imkansız değil de sıkıcı olurdu. Sıkılmamak için iş beğenmemek saçma gelse de değildi. Asla istemediğim bir işi yapmak istemiyordum daha beş dakika sonra ne olacağını bilmediğim bir yerde. Yavaşça sakinleşiyordu. Yapma bunu eğer sakinleşirse konuşmada yenilen taraf ben olmuş olacaktım ve bu hayatta en katlanamadığım şey yenilmektir. Belki de sadece o çok istiyor diye bu işi seçmeyip ona bayağı bir isyan ediyordum. Bilmiyordum ama tek bildiğim bu işi asla yapmayacaktım. "Bu şirketi babamdan sonra düzelten sendin. Tekrar kaybetme korkusu içerisinde olduğunu anlayabiliyorum. Ama doğrusu şu ki umurumda bile değil senden sonra şirkete ne olacağı." Belki bu kavga için tekrar hırslanmasına yardımcı olurdu. "Eğer şirketin devam etmesini istiyorsan kendine daha iyi bakmaya başlasan mesela." diyerek yerimden kalktım ve elindeki bardağı alıp tek seferde diktim. Yaşlandıkça içmemesini öğrenmeliydi.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü C.tesi Eyl. 15, 2012 1:14 pm

Rahatsızca oturmasını seyrettim. "Bu şirketi babamdan sonra düzelten sendin. Tekrar kaybetme korkusu içerisinde olduğunu anlayabiliyorum. Ama doğrusu şu ki umurumda bile değil senden sonra şirkete ne olacağı." Beni kızdırmaya çalışıyorsa başarıyordu. "Eğer şirketin devam etmesini istiyorsan kendine daha iyi bakmaya başlasan mesela." Ayaklarımı ileri uzattım. Clark bu sırada kalkıp yanıma geldi ve içki bardağını elimden aldı. Ben şaşkınca ona bakarken benim içkimi bitirdi. Kaşlarım çatıldı birden. Tutup kolundan çektim ve onu koltuğa düşürdüm. Elinden bardağı çektim ve başının arkasına patlattım bir tane. "O benim viskimdi." Burnuna doğru tuttum bardağı. "Kalk şimdi bana yenisini koy. Üç buzlu olsun." Ayağa kalkması için itekledim onu. Oturduğum yerde gerindim. "Kendime iyi bakıyorum zaten ama sonunda ben de öleceğim. Ayrıca tüm o giysilerinin, eşyalarının, yediklerinin, içtiklerinin hepsi şirket sayesinde var. O umrumda olmayan şirket olmasaydı şu an burada değil varoşlarda yaşıyor olurduk. Hatta tahminen sen yaşamıyor olurdun. İçkiyi ver artık." Biraz daha içip sessizce yatağıma uzanıp uyumayı düşünüyordum. Tabi kardeşim beni kızdırıp da üzerine saldırtmazsa.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü C.tesi Eyl. 15, 2012 4:45 pm

Kollarımdan tutup beni koltuğa atmakta neydi. Kendini babamla çok karıştırmaya başlamıştı bu aralar. Ki bunu o bile yapmıyordu. Onun yanında kalıp onun parasıyla yaşadığım için beni kölesi falan sanıyor olmalıydı. Sinir bozucu bir heriften başka bir şey değildi. "O benim viskimdi." dedi bardağı burnuma sokarak. "Kalk şimdi bana yenisini koy. Üç buzlu olsun." Ben daha itiraz edemeden beni iteklemeye başlamıştı ki iteklemese ona kesinlikle itiraz ederdim. Beyefendi üç buzlu haricinde viskisini içemezdi tabii. "Kendime iyi bakıyorum zaten ama sonunda ben de öleceğim. Ayrıca tüm o giysilerinin, eşyalarının, yediklerinin, içtiklerinin hepsi şirket sayesinde var. O umrumda olmayan şirket olmasaydı şu an burada değil varoşlarda yaşıyor olurduk. Hatta tahminen sen yaşamıyor olurdun. İçkiyi ver artık." Ne zaman için randevu aldın diye sormuyorsam bir nedeni yoktu şu an ama bu kadar büyük bir laf sokmakta gücüne gidebilirdi. Sonuçta emin olmasam bile o da bir insandı ve duyguları vardı. Yaşamıyor olurmuşum. O kadar lüksten sonra oralarda yaşamayacak olan kişi kendisiydi. Oralardan kurtulmanın bir yolunu bulurdum. Doldurduğum bardağı onun inadına vermek yerine tekrar kendim içtim ve ikincisini ona götürüp dökmeye çalışır bir biçimde ona uzattım. Ne yazık ki refleksleri ya çok iyiydi ya da bunu yapacağımı bildiği için bir damlasını bile bir yere dökmeden almayı başarmıştı. Bu adamın öz abim olduğuna inanmak zordu. "İlla her çözümü ben mi bulmak zorundayım. Madem ölüp gideceğini düşünüyorsun. Şimdiden kendine harika ve güvenilir bir ortak bul. O işleri sen göçtükten sonra halleder bende sadece imza yetkisi kalır." Bıkmış durumdaydım artık bu konuşmalardan beni uzak tutmasını sağlamak için her şeyi yapmalıydım. "Şu sıralar sıkıcı bir iş daha yok değil mi? Bir yemek ya da toplantı. Ona göre kendimi öldürmeyeceğim." Aslında yemeklerin kötü geçmediğini hatta olaylı ve eğlenceli geçiyor olduğunu fark etmiştim.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü C.tesi Eyl. 15, 2012 4:53 pm

Doldurduğu bardağı kendi içince çok şımarttığımı düşünüyordum onu. İkinciyi doldurup getirdiğinde üzerime dökmek ister gibi bir hali vardı. Üzerimdeki takım onun bir haftalık harçlığı kadardı ama bunu söylemedim. "İlla her çözümü ben mi bulmak zorundayım. Madem ölüp gideceğini düşünüyorsun. Şimdiden kendine harika ve güvenilir bir ortak bul. O işleri sen göçtükten sonra halleder bende sadece imza yetkisi kalır. Şu sıralar sıkıcı bir iş daha yok değil mi? Bir yemek ya da toplantı. Ona göre kendimi öldürmeyeceğim." Bardağımdan bir yudum aldım ve oturduğum koltuğa uzandım. Ayaklarımı üst üste koydum bilekten. İçkiden bir yudum daha aldım. Ceketin rahatsız ettiğini farkedince doğrulup çıkardım. Kardeşimi özellikle bekletiyordum. "Aile şirketinin anlamını biliyor musun acaba? Bu aralar yoktu ama senin için koyacağım emin ol. Bu tartışma bir yere varmayacak gibi. Gidip yatabilirsin. Sabah erken kalkıp şirkete geleceksin nasıl olsa." Haftaiçi okula gidecekti ve insaflı bir ağabey olarak sadece cumartesi günü onu şirkete götürecektim. Pazarları ona bırakmıştım tamamen. İçkiden bir yudum daha aldım.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü C.tesi Eyl. 15, 2012 5:05 pm

Viskiden bir yudum alıp koltuğun üzerine uzandı. Bu adam normalde bu kadar rahat olmazdı. Benden ona rahatlık mı geçmişti? Bu adam gerçekten işi bırakıp benim üzerime yıkacaktı hissediyordum. Ve ben bu olayın olmaması için ne yapmam gerekiyorsa yapıp onunla savaşacaktım. O sıkıcı işi yapamaz bir patron olamazdım. Olabilirdim de olmazdım yani. İçkiden bir yudum daha alıp ceketini çıkartmaya başlamıştı. Neyi vardı bunun. Viskiye rahatlatıcı ilaç falan mı koymuşlardı. Hızlanıp konuşmaya başlaması gerekliydi. Bu kadar sakin ortamlarda kalmak çok sıkıcıydı. "Aile şirketinin anlamını biliyor musun acaba? Bu aralar yoktu ama senin için koyacağım emin ol. Bu tartışma bir yere varmayacak gibi. Gidip yatabilirsin. Sabah erken kalkıp şirkete geleceksin nasıl olsa." Evet bir kuzen ya da başka bir akraba daha çalıştırabilir demekti bu. Öyle biri olmak zorundaydı ortada. Daha önce görmemiş olmama rağmen. Orayı aile şirketi olarak kurarken bana mı sormuşlardı. Hem cumartesi günü beni çalıştıracak mıydı? Bu adam kafayı yemişti. Cumartesi o aptal yere hayatta gelmezdim. İçkisinden tekrar bir yudum daha aldı. Umarım o içkinin içinde boğulurdu. Gözlerimi öfke kaplamış bir şekilde konuşmaya başladım. "Madem yaşlandığını düşünüyorsun kendine bir çocuk yap ya da evlat edin ve işleri ona öğret. Benden uzak dur. Cumartesi günü çalışacağımı sanıyorsan da çok yanılıyorsun. Kesinlikle gelmeyeceğim." Sinirden dolayı kendime bir bardak viski doldurmuştum ama ellerimin titremesi geçmeyince elimdeki bardağı abimin severek aldığı vazoya fırlattım ve vazoyu kırdım. Bu rahatlamam için yetmişti. Şimdi bana bağırmaya başlayabilir ya da bir kadına tamamen kalbini açamayacak kadar korkak olduğu için yanmaya başlayabilirdi. İki şekilde de rahatlayan ben oluyordum. Tabii şimdi o vazonun değerinin ne kadar fazla olduğu ile zırvalamaya başlayacaktı.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü C.tesi Eyl. 15, 2012 5:34 pm

"Madem yaşlandığını düşünüyorsun kendine bir çocuk yap ya da evlat edin ve işleri ona öğret. Benden uzak dur. Cumartesi günü çalışacağımı sanıyorsan da çok yanılıyorsun. Kesinlikle gelmeyeceğim." Kendine içki aldığını görünce bana özenip özenmediğini düşündüm. Bu yaşında içki onun için çok zararlıydı. Elinin titrediğini görünce doğruldum. O da aynı anda bardağı fırlattı ve içinde çiçek olan en sevdiğim vazoyu kırdı. Hızlıca ayağa fırladım. Hizmetçi Sarah sesi duyup gelmişti ama hemen geri dönmeyi akıl etti. İşte şimdi beni gerçekten kızdırmıştı. Elimde tuttuğum bardak parmaklarımın arasında patladı. Elimi sallayıp içkiden parmaklarıma bulaşanlardan kurtuldum. Gözlerimi kardeşime çevirdim. "Ne halt ettiğini zannediyorsun sen? O vazo ne kadar pahalı senin haberin var mı?" Ve manevi değeri de vardı. Annemin en sevdiği vazonun bir benzeriydi. Boğazına yapışıp sıkmak istiyordum onu. Ama onun yerine bitkin bir sesle. "O vazonun ve bardağın parasını harçlığından düşeceğim. Bu da seni üç ay harçlıksız bırakıyor. Ayrıca bu süre içinde arabalarımdan hiç birine dokunmuyorsun. Bu evde sadece yemek yiyip uyuyacaksın en ufak bir şekilde zarar verdiğini görürsem bir daha bu eve giremezsin. Şımarıklığın ve bu küstah tavırların yetti artık. Annemin kırıldığı için üzüldüğü en sevdiği vazonun bir örneğini kırdın. Kendinle gurur duyabilirsin. Beni biraz daha kızdırırsan seni aileden tamamen çıkartacağım. Bu zamana kadar yaptıklarını hoş görmekten yoruldum. Ve o vazo parçalarını da Sarah değil sen temizleyeceksin." Arkamı döndüm ve odama çıkmak üzere merdivenlere yöneldim. Eğer itiraz etmeye ve evi terketmekle tehdit etmeye kalkarsa beni işte o zaman Clark Davin diye biri olmyacaktı. Davin ailesinin tek çocuğu olmak beni rahatsız etmezdi.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü Paz Eyl. 16, 2012 12:19 pm

Sarah tekrar geri dönmeyi akıl edip gitmişti. Kavgalarımız sırasında içeride bulunmamayı iyi akıl ediyordu. Hele vazoyu görür görmez koşarak kaçmıştı. O da elindeki bardağı sıkmaktan elinde patlatmıştı bardağı. Hadi ben vazoya atıp çılgınlık yapıyordum. Ama bu sadist hiç elini düşünmüyor muydu? En azından bu olaylar maalesef akraba olduğumuzu kanıtlıyordu. Bazen bir yerlerde gerçek ailemin beni beklediğini ve alacağını düşünüyordum çocukça bir hayal işte. "Ne halt ettiğini zannediyorsun sen? O vazo ne kadar pahalı senin haberin var mı?" Para onun için ne zaman bir sorun olmuştu ki? Ve bu vazoya o kadar para ödeyecek aptal bir abim vardı. Küçükken bir kız gibi mi yetiştirilmişti. "O vazonun ve bardağın parasını harçlığından düşeceğim. Bu da seni üç ay harçlıksız bırakıyor. Ayrıca bu süre içinde arabalarımdan hiç birine dokunmuyorsun. Bu evde sadece yemek yiyip uyuyacaksın en ufak bir şekilde zarar verdiğini görürsem bir daha bu eve giremezsin. Şımarıklığın ve bu küstah tavırların yetti artık. Annemin kırıldığı için üzüldüğü en sevdiği vazonun bir örneğini kırdın. Kendinle gurur duyabilirsin. Beni biraz daha kızdırırsan seni aileden tamamen çıkartacağım. Bu zamana kadar yaptıklarını hoş görmekten yoruldum. Ve o vazo parçalarını da Sarah değil sen temizleyeceksin." Üç aylık harçlığımla mı almıştı bunu? Bayağı bir salladığına emindim. Araba yok mu? Para da vermiyordu geri zekalı herif neyle bir yerlere gidecektim otostoptlamı? Kesin diğer vazoyu da o kırmıştır. Onun için almıştı herhalde vazoyu ama ben bu evde annemi göremiyordum çünkü ölmüştü. Bu vazonun burada durmasının bir nedeni yoktu. Temizlemek kolay işti. Merdivenlere doğru gitmeye başlamıştı. Son söyledikleri tam daha fazla sinirlenmem imkansız dediğim bir anda söylemişti. Ve daha çok sinirlenmiştim. O odasına doğru gitmeye başlamıştı. Merdivenlerde durdurmak için konuşmaya başladım. Gitmesini sağlamaya niyetim yoktu. "Bu değersiz vazoyu o seviyor diye evde tutuyorduysan zaten sana kötü bir haberim var. O ölü ve burada yaşamıyor. Bu vazoyu göremiyor. Sakın bana manevi değerinden söz etmeye kalkma. Çünkü içinde değersiz bir vazo olduğunu ve sadece bana daha fazla kızmak için öyle hissettiğini biliyorsun." Son söylediklerim doğrumu emin değildim ama o sinirle umarım doğru olduğuna inanırdı.

Konu: Geri: Toplantı Dönüşü Paz Eyl. 16, 2012 1:23 pm

"Bu değersiz vazoyu o seviyor diye evde tutuyorduysan zaten sana kötü bir haberim var. O ölü ve burada yaşamıyor. Bu vazoyu göremiyor. Sakın bana manevi değerinden söz etmeye kalkma. Çünkü içinde değersiz bir vazo olduğunu ve sadece bana daha fazla kızmak için öyle hissettiğini biliyorsun." Yürümekten vazgeçip ona döndüm. Kendisini tebrik edebilirdi beni kızdırmayı başarmıştı. Ona hiç vurmamıştım ama şimdi ona sağlam bir yumruk atmamak için kendimi zor tutuyordum. Sonra onun ailesini neredeyse hiç tanımadığını düşündüm. Annesini hiç görmemiş babasını ise kimlik bunalımında tanımıştı. Bense hep bir yerlerdeydim. O küçükken onunla pek konuşmazdım. Severdim ama konuşacak bir şey bulamazdım. Zaten ben gençtim oysa çocuk. Beni tanımaya başladığında da sürekli çalışıyordum. Şirketi babam öldükten sonra almıştım. Ondan önce nerde iş bulduysam hep oralarda çalışmıştım. Bunu bilmiyordu çünkü o hiç parasız kalmamıştı. Hep zengin olmuş hep para içinde büyümüştü. Babam cömert bir adam değildi. Onun harcadığı paraları hep ben ödemiştim. Bunlar için hiç üzülmemiştim. Paraları babamın verdiğini zannedip seviniyordu. İç geçirdim. Bunları düşününce içimde öfke kalmıyordu. "Ölü olduğunu biliyorum. Düşünceni de tahmin edebiliyorum ama vazoyu ben kırmadım." Nasıl kırıldığını anlatmayı düşünmüyordum. "Benden ne istiyorsun Clark? Doktor olana kadar kazandığım parayla seni desteklememi, şirkete imza yetkin dışında uğramamanı sağlamamı mı istiyorsun? Doktor olduktan sonra da sen eğlence diye anlattığın bol para harcanan şeyleri yapıp da paraya sıkıştığında yine sana para vermemi mi? Sen hayatını gün ederken ben sürekli sana para yetiştireceğim yani. Peki senin bana ne faydan olacak? İlerde uzun yaşamanın sırrını bulursam seni de yaşatırım tarzında bir cümle istemiyorum. Madem aramızdakiler sadece para söyle o zaman bana ne kadar vereceksin? İstersen şimdiye kadar harcadıklarından sana bir rakam söyleyebilirim." Doktor olsa bile hemen ünlü olamayacağını tahmin etmesi gerekiyordu. Ayrıca üniversiteye giderken de benden para isteyecekti. Ölene kadar tüm kazandıklarını bana verse gene de borcunu ödeyemezdi. Benim istediğim zaten para değil onun tarafından göreceğim birazcık destekti. Eğer bunu kolay yoldan yapamıyorsak zor yoldan istediğimi almakta kararlıydım.