Şu aptal twitteri çözmeye çalışıyordum. Hala nasıl kullanıldığını tam olarak anlayabildiğim söylenemezdi. Yine de bugün starbuckstan çıkarken çekilen resmimi twittera atmıştım. Sanırım böyle bir şeyler yapmam gerekiyordu. Tam telefonu kapatmadan önce ekranda bir yazı gördüm. "Benimle bu akşam barda içmek isteyen arkadaşlarımı beklerim." Bu yazı tamamen aradığım şeydi. Hemen ona geri ulaşmış ve benim gelebileceğimi söylemiştim. Anladığım kadarıyla başka da gönüllü yoktu. Bu çocuğun en iyi erkek arkadaşım olmasının nedenleri vardı. Kesinlikle dertleşmek, içmek istediğim zaman bu çocuk çok yardımcı oluyordu. Zaten şu sıralar abimle bir iş için mi ne çalışıyorlarmış sanırım. Tabii o konu beni ilgilendirmiyordu. Ben hala cuma günü olacak Cher ve onun ailesiyle olan yemeği bekliyordum. Eve gidip üzerimi değiştirmeye karar vermiştim. Bütün gün giydiğim kıyafetlerle bara gitmek çok kötü gözükürdü. Eve taksiyle gitmiştim. Bugün arabamı yanıma almamam kötü olmuştu ama yürümekte iyi geliyordu arada. Abimin evde olmadığını dua ederek anahtarla kilidi açtım ve içeriye girdim. Bir iki kere abime seslendikten sonra ses gelmediğini fark ettim. Büyük ihtimalle şu an hala şirketteydi. Orayı çocuğu gibi görmesi harika bir şeydi. Eve uğradığı olmuyordu. Üzerimi değiştirip mavi bir t-shirt ve kotlarımdan birini giydim. İki ay önce aldığım gri arabayı seçip yola koyuldum. Her şeyden çok çabuk sıkılıyordum ama her istediğimi yapan bir abim olduğu sürece buna bir itirazım yoktu. Gideceğimiz bara geldiğimde onun daha bara gelmemiş olduğunu fark ettim. Ben bir viski alıp içmeye başlamışken arkamdan bir ses geldi. "Kusura bakma dostum fazla bekletmedim umarım" Yerimden güler yüzle kalkıp ona doğru döndüm. "Bende daha yeni geldim. Seni beklemeden başladım ama bu daha ilk bardak bir şeyi etkileyeceğini sanmıyorum gel ve bana katıl," dedim. Ve yerime geçtim. O da yanıma oturmuştu. Barmene bir viski daha getirmesini işaret ettim.