Asla gitmek istemeyeceksiniz...
Modern şehir hayatı temalı bir RPG sites.
ile karşınızdayız. Her alanda minimum kural ile karakterlerinizi yaratıp yönetirken, hayalgüzünüzün sınırlarını zorlamanıza olanak sağlıyoruz.
♦ Aktif oldukları sürece açacağınız karakterlerin sayısında sınırlama yoktur.
♦ Yazacağınız Rp'ler için kelime/satır sınırlaması yoktur.
 |
EN POPÜLER
ÖĞRENCİLER
1. Violet Rivera
2. Riley Romanov
3. Cher Burke
4. Eloine H. Heaven
5. Clark Davin
EN POPÜLER
YETİŞKİNLER
1. Edgard Davin
2. John Christopher Depp
3. Katy Perry
4. Miley Cyrus
5. Justin Randall Timberlake
|
| | | okul gezisi. |  |
| | | Yazar | Mesaj |
|---|
Violet Rivera
LINCOLN IV. SINIF
Rp Yaşı : on yedi.
Lakap : V.
Mesaj Sayısı : 421
|  Konu: okul gezisi. C.tesi Şub. 02, 2013 12:17 pm | |
| | |
|  | | Violet Rivera
LINCOLN IV. SINIF
Rp Yaşı : on yedi.
Lakap : V.
Mesaj Sayısı : 421
| | Konu: Geri: okul gezisi. C.tesi Şub. 02, 2013 12:54 pm | |
| Sıkıcı bir sabaha daha açmıştım gözlerimi, karnım son derece açtı ve bu şaşırmama neden olmuştu çünkü ben, hemen hemen hiçbir zaman acıkmayan o değişik tiplerdendim. En yakın arkadaşlarımdan biri olan Eloine ile aramızdaki belki de tek fark, onun çok fazla yemek yemesi, benimse hiçbir zaman yemek yemememdi. Yattığım yerde doğruldum ve uzun uzun gerindikten sonra yataktan ayrıldım. Odamdan çıkmadan önce, boy aynama bakmadan edememiştim. Dağınık, uzun ve siyah saçlarım ve kısacık geceliğim ile bile son derece iyi görünüyordum. Evet, kendime fazla güveniyordum ve tekrar evet, başkalarının ne düşündüğü umurumda değildi. Zaten bu umursamazlığım sayesinde, GG'nin haberlerinin birçok genç kızı mahvettiği gibi beni de mahvetmesini engelleyebilmiştim. Eh, günümüz New York'unda kendini korumak ve rahat bir yaşam sürmek için epey çaba sarf etmek gerekiyordu. Mutfağa vardığımda bana şaşkınlıkla bakan hizmetçimize "Karnım çok aç," diye sızlandım. "Bir şeyler hazırlasana." Bana şaşkınlıkla bakmaya devam eden kadına kaşlarımı kaldırarak ve "Ne bakıyorsun öyle? İlk defa karnım aç işte, bir şeyler hazırla, durma!" diyerek cevap verdim. Yaşlı kadın daha fazla bana bakmaya devam etmedi ve önüme birkaç kahvaltılık koyduktan sonra, tabak ve çatalları da masaya dizdi. Kahvaltımdan birkaç lokma aldıktan sonra, tıka basa dolu olduğumu düşünerek masadan kalktım. "Bayan Rivera, hiçbir şey yemediniz!" Yaşlı kadına döndüm ve "Bu kadarı yetti, ee, teşekkürler, ellerine sağlık, vesaire vesaire!"
Doğru odama koşturdum ve dolabımın kapağını açıp giyecek bir şeyler bulmaya çalıştım. İkizim her zamanki gibi bensiz evden çıkmıştı. Gerçi, bunun için onu suçlamıyordum. Beni uykumdan uyandırdığı takdirde neler olacağını iyi biliyordu. Giyeceğim kıyafetleri dolabımdan çıkarırken, kıyafetler arasından yere düşen bir kağıt parçası, kaşlarımı şaşkınlıkla çatmama neden oldu. Kıyafetlerimi yatağa bıraktıktan sonra, kağıdı aldım ve üzerinde yazanları okudum.
NYADA. Carmen Opera Gösterisi Bu Akşam Saat 19.00'da. Unutmayın, Davetiyeniz Olmadan Katılamazsınız.
Birkaç gün öncesinin gösterisi olan ve aynı zamanda davetiye işlevi gören kağıdı tekrar yere attım ve yatağımdaki kıyafetleri hızlıca üzerime geçirdim. Modelli, üzerime bol gelen beyaz bir gömlek ve ABD desenli süper kısa şortum. Biraz parlatıcı ve göz kalemi de sürdükten sonra, dışarı çıkmaya hazırdım. Gerçi, nereye gideceğimi de bilmiyorum. Gözüm yine yerdeki kağıda kaydığında, NYADA'yı ziyaret edebileceğimi düşündüm. Ne de olsa gelecekte oyunculuk okuyacağım okul orasıydı, şimdiden gidip görmek iyi bir fikir gibi görünüyordu.
Bir buçuk saat sonra.
Galiba evren, gidip NYADA'yı gezmemi istemiyordu çünkü yaklaşık yarım saat önce yolda topuklu ayakkabı ile yürümeyi öğrenememiş bir gerizekalının üzerime kahvesini dökmesi yüzünden, eve geri dönmek ve çok sevdiğim gömleğimle şortumu üzerimden çıkarmak zorunda kalmıştım. Bu bir işaret miydi? Belki. Ancak umurumda değildi, bugün yapacak pek bir şeyim yoktu ve NYADA'ya gitmek istiyordum. Üzerime giymiş olduğum yeni kıyafetlerim ile NYADA'ya doğru giderken, suçun biraz da benim şapşallığımda olduğunu fark ettim. Araba almayıp salak gibi yolda yürüyen bendim sonuçta. Üstelik bu ikinci gidişimde de yolda yürümeyi seçmiştim. Evren, özür diliyorum. Suç kesinlikle sende değil, kesinlikle.
Okulun önüne geldiğimde derin bir nefes aldım, kalbim deli gibi atıyordu. Buraya ne zaman gelsem böyle oluyordum zaten. Kapıdan içeri girerken, ekstra çalışma yapmak için gelmiş olan birkaç öğrencinin bana bakmakta olduklarını fark ettim. Gözlerimi onlardan kaçırdım ve yürümeye devam ettim. Başka bir koridordan gelen bir adamın bana çarpması ve dengemi yitirip yere düşmemle, çığlığı basmam ve neredeyse bütün okulu inletmem bir oldu. Neyse ki, haftasonuydu ve okulda pek fazla kişi yoktu. Yoksa rezilin önde gideni olacağım ve bu okula asla gelmeyeceğim kesinleşmiş olacaktı. Yere düşmeme neden olan adama döndüm ancak yüzümdeki sert ifade, ne kadar yakışıklı olduğunu fark ettiğimde yumuşamıştı. Hemen kendimi toparladım ve adama ukala bir tavırla baktım. Sen Alpha'yı seviyorsun, bunu sakın unutma. Sakın salaklaşıp kendini rezil etme. "Bana öyle bakmaya devam mı edeceksin, yoksa kalkmama yardım etmeyi düşünüyorsun da ben mi kabalık ediyorum?" | |
| | | | Bryce Peralta
NYADA DANS HOCASI
Rp Yaşı : 30
Mesaj Sayısı : 25
| | Konu: Geri: okul gezisi. C.tesi Şub. 02, 2013 1:32 pm | |
| Hafta sonu. Hafta sonu okula gelmekten nefret ediyordum. Ama maalesef derste kötü olan kişilere hafta sonu ders vermem gerekiyordu. Bu bir saçmalıktı eğer iyi değillerse devam etmelerine hiç gerek yok onları bırakabilirim. Ama okul yönetimi onların yetenekli olduğunu düşündükleri için buna izin vermiyorlardı. Bunlar ne zamandan beri öğrencilere değer vermeye başladılar çok merak ediyordum. Dans elbiselerimi bir sırt çantasına koyup evden çıkıp arabama doğru gittim. Çıkmadan önce mutfaktan bir elma alabilecek kadar zamanım vardı sadece. Hiçbir şey olmamasından iyidir tabii.
Yarım saat içerisinde okula varabilmiştim. 10 dakikasını bu zulümü tek başıma çekmemek için 4.sınıflardan birini yanıma almıştım. Birlikte 1.sınıflara şikayet ede ede sınıfa girdik. Sadece 5 kişi vardı sınıfta ben daha fazla kişinin geleceğini söylemiştim. Gelmeyenlerin iyi bir bahanesi olsa bile artık çok geçti. Normalde daha iyi olmaya çalışıyorum ama bugün buraya gönderilmek iyi niyetimin bittiği andı. Hazırlandıktan sonra hemen derse geçmiştim. 25 dakika boyunca tam bir eziyetti ne göstermeye çalıştıysam yanlış yapıyorlardı. Buraya bilinçli bir şekilde alınmadıkları kesindi. En sonunda ümidimi kestim ve üzerimi değiştirip dersten çıkmaya karar verdim. Okul yönetiminin yapacağı her şey bu eziyetten daha iyidir. "Sen devam et ben daha fazla dayanamayacağım." dedim yanımda ki kıza öfkeli bir biçimde bakmasına rağmen karşı çıkamayacağını ikimiz de biliyorduk. O yüzden yapabildiği tek şey başını sallamak oldu. Ben üzerimi değiştirdiğim sıra da onlar derse başlamışlardı bile. Tekrar baktığımda aynı derecede kötü gözüküyorlardı.
Sınıftan çıkıp kapıya doğru giderken çok dalgındım. Buraya kadar boşuna gelmiştim. Dalgınlığım 1 saniye içinde geçmek arasında kalmıştı ama. Koridordan dönerken bir kız bana çarpmıştı. Kız yere düşüp, çığlık atmıştı. Bugün daha kötü ne olacaktı acaba ama çığlık şu anki her şeyi geçmişti. Fazla kuvvetli görünmediği ve son saniyede dengemi sağlayabildiğim için ben düşmemiştim. Ama kızın çığlığı gerçekten çok kötüydü. Sert bir biçimde bakarken görünümü birden yumuşamıştı genelde gördüğüm bakıştı bu. "Bana öyle bakmaya devam mı edeceksin, yoksa kalkmama yardım etmeyi düşünüyorsun da ben mi kabalık ediyorum?" dedi. Aksi bir kızdı birde. Dans dersini benden almadığı belliydi, yoksa bu kadar cesur olacağını sanmıyordum. Sinirli bir biçimde elimi uzatıp sertçe kızı yerden kaldırdım. "Rica ederim. Peki sen kimsin bayan aksi." | |
| | | | Violet Rivera
LINCOLN IV. SINIF
Rp Yaşı : on yedi.
Lakap : V.
Mesaj Sayısı : 421
| | Konu: Geri: okul gezisi. Ptsi Şub. 04, 2013 4:18 pm | |
| "Rica ederim. Peki sen kimsin bayan aksi." Kalkmama yardım ederken bana söylemiş olduğu sözler üzerine adama baktım ve iç çektim. Benim kim olduğumu bilmiyorsa bu şehirde işi neydi? Rivera ailesi olarak sosyetede bizi bilmeyen tek bir kişi bile yoktu, sosyete dışındaki yerlerde de ipleri ikizimle ben ele alıyorduk. Yani bu adam bizi bilmiyorsa ya asosyalin tekiydi, ya da bu soru o sırada beni etkilemek adına uygulamaya çalıştığı bir numaraydı. Gerçi, son derece yakışıklı bir yüze sahipti. Beni etkilemek için numaralara başvurmasına falan gerek yoktu. Eğer Alpha'ya karşı bir şeyler hissetmeseydim karşımdaki adamla kesinlikle bir şeylere kalkışacağım kesindi. "Beni yere düşürmüş olduğun için sana teşekkür edeceğimi düşünmedin herhalde? Ayrıca, kim olduğumu bilmemen beni şaşırttı," diyerek başladım söze. Eh, kendime güvenimin tam olduğunu bir şekilde belli etmem lazımdı yani. "Ama yine de söyleyeyim, adım Violet. Violet Rivera." Derin bir nefes aldım, ardından yüzüme samimi bir gülümseme yerleştirdim. Şimdi sıra tatlı görünme sırasıydı, bakalım ikizimin bana verdiği taktikler işe yarayacak mıydı. Gerçi, dünyalar yakışıklısı Edgard Davin'in aklını çelmesine yardımcı olmuşsa, bu adamı da etkilememde haydi haydi yardımcı olacaktı o taktikler. "Şimdi sıra sende. Söyle bakalım, sen kimsin ve gelecekteki okulumda ne yapıyorsun?" Adamı ve düzgün fiziğini baştan aşağı süzdüm ve hemen ardından bir kahkaha patlattım. "Bir öğrenci olmadığın besbelli." - Spoiler:
EGOİST MİYİM NEYİM YA ALALALA.
| |
| | | | Bryce Peralta
NYADA DANS HOCASI
Rp Yaşı : 30
Mesaj Sayısı : 25
| | Konu: Geri: okul gezisi. Perş. Şub. 07, 2013 10:21 pm | |
| Kalktığı sırada bana bakıp iç çekti birden. "Beni yere düşürmüş olduğun için sana teşekkür edeceğimi düşünmedin herhalde? Ayrıca, kim olduğumu bilmemen beni şaşırttı," Ben mi onu yere düşürdüm? Gelip çarpan kişi kendisiydi. Birde üste çıkmaya çalışır gibi bir hali vardı. Konuşmasına göre kızın beni tanımadığı kesindi. Bu okulda beni tanımayan biri olduğunu sanmıyordum. "Ama yine de söyleyeyim, adım Violet. Violet Rivera." Soyadı bir yerden tanıdık geliyor gibiydi. Ama ismini duyunca aklıma bunun dışında ufak bir kıpırtı bile gelmedi. Tamamen yabancıydı. O umursamadığım öğrenci listelerinden birinde de adının yazılı olmadığından eminim. Birden gülümsemeye başladı. Demin ki asabi kız neredeydi? Şu an ki halinden daha iyiydi onunla konuşmak. Tartışma sırasında bugün buraya geldiğimden dolayı oluşan siniri atabilirdim. Lütfen iyi görünmeye çalışma diye yalvarmaya başladım içimden. "Şimdi sıra sende. Söyle bakalım, sen kimsin ve gelecekteki okulumda ne yapıyorsun?" Gelecekteki okul. Kendine fazlasıyla güveni vardı ve fazlasıyla iyimserdi bu konuda. En iyilerinin alındığını biliyordur umarım. Tabii benim dans sınıfımdakilerden sonra bunun pek doğru olmadığını da öğrenmiştik. Cevap vereceğim sırada konuşmamı engelleyecek bir şey yaptı. Gözleriyle beni taradı. Taraması bittikten sonra kahkaha attı. En azından demin ki kız geri dönüyor gibiydi bu da iyi bir şeydi. "Bir öğrenci olmadığın besbelli." Bunun için çok düşünmesi gerekmiş miydi acaba? "Şu anda burada okumadığına göre beni tanımaman normal. İsmim Bryce. Bryce Peralta." Bir süre kıza baktıktan sonra konuşmadığını anladım son sorusu aklımdan gitmişti. "Ve evet öğrenci değilim. Burada olma nedenim buranın dans hocalarından biri benim. Bu seneye daha çok görüşeceğimiz ve birbirimizi unutmayacağımız anlamına geliyor herhalde." | |
| | | | Violet Rivera
LINCOLN IV. SINIF
Rp Yaşı : on yedi.
Lakap : V.
Mesaj Sayısı : 421
| | Konu: Geri: okul gezisi. Cuma Şub. 08, 2013 3:48 pm | |
| "Şu anda burada okumadığına göre beni tanımaman normal. İsmim Bryce. Bryce Peralta." Ona bakarak kaşlarımı kaldırdım, ismini söylemesi onun hakkındaki düşüncelerimi değiştirmemişti. Hala kim olduğunu bilmiyordum, ancak bildiğim bir şey varsa o da Bryce'ın son derece hoş olduğuydu. Son zamanlarda Alpha'nın bana olan öküzce davranışlarından sonra, Bryce'ın bu son derece normal davranışlarını bile kibarlık olarak algılıyordum. Ah, koskoca Violet Rivera ne hallere düşmüştü böyle? Toparlanmam lazımdı. "Ve evet öğrenci değilim. Burada olma nedenim buranın dans hocalarından biri benim. Bu seneye daha çok görüşeceğimiz ve birbirimizi unutmayacağımız anlamına geliyor herhalde." Ah, şimdi anlaşılıyordu. Gelecekteki okulumdaki hocalardan birine ukalalık etmiştim ve muhtemelen bunun eksi yanlarını bir sonraki sene fazlasıyla görecektim. Bir öğretmenin nefret ettiği bir şey varsa, o da ukalalıktı. Bunu lise yıllarımda yaşadığım olaylardan biliyordum; müdürün odasına gitmeme en çok neden olan şey büyüklerime karşı sergilediğim ukala davranışlardı. Ama, yalnız olmadığım da bir gerçekti. Bryce Peralta benim gibi öğrencilere alışık olmalıydı, özellikle de New York gibi bir şehirdeyse. "Ah, evet. Ama emin olun, benim sizi unutmamak için öğrenciniz olmama gerek yok," dedim iğneleyici bir sesle. Yere düşüşümü unutmam epey zor olacaktı. Yüzüme olabildiğince arkadaş canlısı bir ifade yerleştirerek devam ettim konuşmaya. "Ee, madem böyle ilahi bir olay sayesinde tanıştık; bana okulu gezdirmeyi kabul edersin herhalde." Ona senli konuşuyordum çünkü seneye bu okula geldiğimde zaten sizli konuşmak zorunda kalacaktım, bu yüzden henüz elimde fırsat varken istediğim şekilde konuşmaya bakıyordum. | |
| | | | | | okul gezisi. | |
|
Similar topics | |
|
| | Bu forumun müsaadesi var: | Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
| |
| |
| |