Totoyu kurtarmak

Telefonun saatine baktığında 00:00 göstermekteydi. Bardan çıkarken cebinden sigarasını çıkardı ve hızla yaktı. Birkaç kez içine çektiğinde elleri ceplerinde yürüyordu. Gitmesi gereken tek yer vardı. İhtiyacı olan tek şey, uyuşturucu... Ona ihtiyacı vardı yoksa nöbet geçireceğini biliyordu. Daha da hızlandığında dedektifin takibinde olmadığı için Tanrı'ya dua etti. Satıcılık yapan çetenin bir üyesini bulması yeterliydi. Gerçi tanıdığı birkaç kişi elbette vardı.

Dar, uzun ve karanlık sokaklardan birine girdi. Burası hangi çeteye aitti acaba? Dövülmek istemiyordu. İşin yoksa birde onunla uğraş. Hele dedektifi işin içine katmıyordu bile. Onun kulağına giderse en az 3 sene içerideydi. Umursamadan ilerlerken üşüdüğünü hissetti. Lanet olsun! Biraz daha gecikirse titremeye başlayıp, nöbete girecekti. Ve kurtaranı olmadan ölecekti. Derin bir nefes aldığında sokakta ateşin etrafında toplanmış bir grup genç vardı. Elleri ceplerinde yanına yaklaştı. Sakince ve ukala bir şekilde bakınırken konuşmaya başladı. "2 tanesine 250 dolar öderim." Etrafına bakındı. Herkesi gözü Chard'n üzerindeydi. Biraz tedirgin olmuştu evet. Direk söylediği fiyat gayet iyiydi. Zaten gençlerde ne istediğini anlamıştı Chard'n. Önüne gelen 2 paketle birlikte gülümsedi Chard. Tam almaya niyetlenmişti ki adamın elini görünce duraksadı. "250 çok az dostum. En az 1000 dolar." Gözlerini adamın üzerine dikti. Başını hafifçe dikleştirdi ve daha da adama yaklaştı. "Bana bak seni ucube, bu sektörde yenisin herhalde." derken parmağını göğüsüne doğru tuttu. " Bulunmaz hint kumaşı mı satıyorsun sen? Ah, kazıklayacağın kişi ben değilim." dedikten sonra cebinden çıkardığı 350 doları öne koydu. 3 senedir kullandığı şeyin fiyatları gayet açıktı. Bu adam ne yaptığını zannediyordu ki? Hissettiği tek şey buradan bir an önce gitmesiydi. Çeteden birine sataşmış ve üstüne üstelik ucube mi demişti? Ne kadar sarhoş olmuştu? Omzunda hissettiği ağırlıkla arkasına döndüğünde yüzüne yediği yumrukla yere düştü. Kafasını hafifçe sallarken başına toplanan gençlerle olduğu yerde dikelmeye çalıştı. Birinin tekmesiyle bir daha düştü. Karnına bastırılan bir ayak vardı. Ve bir ses... "Ucube mi dedin? Seni zengin züppe. Bunu ödeyeceksin." Bıçağı çekmiş daha da yaklaşırken kendini toparlayan Burchard, bir yumruk geçirdi. Vücudunun zayıfladığını ve titrediği hissediyordu. Bu şekilde en fazla 10 dakika direnebilirdi. Saklanması gerekti fakat bölge onlarındı. Gene de şansını deneyecekti. Yumruktan sonra üzerine gelen birkaç adama da yumruk attı tekme eşliğinde. Bir an uyuşturucuları almayı düşünse de almadan hızla koşmaya başladı. Birkaç dakikadır koşuyordu ve yorulmuştu. Nöbete yakındı evet. Normalde gayet sportifti ama şuan ölüme yakın gibiydi. Ah, ciddi anlamda. Arkasına baktığında peşinden koşan 3 adam ve savaştığı bir nöbet vardı.

Aniden sağa saptığında derin bir nefes aldı. T shirtünden çekildiğinde her şey için geçti. Ölü sayılabilirdi. Fakat aldığı koku, yanılttı. Tenine değen ipeksi saçlar vardı. Bu biraz Chard'ı şaşırtmış olsa da kendini duvara yapışmış buldu. İşaret parmağını dudaklarına götürmüş genç kıza baktı. Sessiz olmayı başkasından istemeliydi. "N'apıyorsun sen?" dedi fısıltıyla. Çeteden biri ile karşı karşıyaydı ve üstelik kızdı.

Gece bizi çocuklarla dışarı attığında bu gece eve girme şansımız olmadığını anlamıştık. Çocuklar satış yapmadığı için bu gün ortak eve çok az bir para gelmişti. Gece zaten kötü günündeydi. Hepimiz zarar görmemek için kendimizi zar zor dışarı atmıştık. Hepimiz gergindik. Tam bir kavga ortamı vardı. Ara sokaklardan birine doluştuk ve konuşmaya başladık. Çocuklar tüttürmeye başlamışlardı bile. Derin bir nefes aldım ve çöp kutusunun üstüne oturdum. Ayağımda siyah botlarım, file çorabım, kısa şortum, dar tişörtüm ve asla değişmeyen çete ceketim vardı. Saçlarım her zamanki gibi açıktı. Hava ılık olduğu için ne donuyor ne yanıyordum. Bu eğer bu geceyi dışarıda geçirirsem iyi bir şeydi benim için. Derin bir nefes aldım. Gözlerimi kapayıp sırtımı duvara yasladım ve Mici'nin nereye kaçtığını düşündüm. Umarım gene kaybolmamıştır... Çocuklar hararetle konuşurken araya katılan başka bir ses yüzünden gözlerimi açtım ve dinlemeye başladım. Uyuşturucu için biri gelmişti. Eğer bu parayı Gece'ye verirsek bu gece sokakata olmazdık. Ama çocuk çok az bir para söylüyordu. Çocuklar diretmeye başlamıştı.

Ve düşündüğüm gibi kavga çıktı. Çocuklar zaten sinirliydi, burada bir ölü bırakmasak çok iyi olurdu. Kaçmaya başlayınca bizimkileri durdurmak için bende koşmaya başladım. Aralarında en ufak tefek olduğum için hepsini geçtim ve hızlıca döndüm. Çocuk önümde belirince onu kendime çektim ve susmasını işaret ettim. Titriyordu. Ya çok korkmuştu ya da nöbete girmek üzereydi. Ki biliyordum ikinci seçenekti olan. "N'apıyorsun sen?" dediğinde ona sertçe baktım ve elimle ağzını kapattım. Bizimkiler geldiğinde aralarına girdim ve konuştum. " O benle şimdi toz olun." dedim ve kafamı yana yatırdım. Kurt'un yüzünde adice bir sırıtış vardı. Grupta en nefret ettiğim kişi oydu. Elini yüzüme koydu ve pis bir şekilde gülümsedi. "Ah tatlım, bu benim işim."dedi. Hırsla geri çekildim ve yüzüne bir tane geçirdim. Acıyla geri çekildi. Sonrasında üstüme yürüdü ve saçlarımı ellerine doladı. Onu geriye ittirdim. Sonrasında bağırdım. "Eğer bir daha bana dokunursan, ellerini son görüşün olur bu! Fred, Tai götürün bunu!"dedim. Elebaşı ben değildim ama beni dinlerlerdi. Bizimkiler Kurt'u sürüklerken şaşkınca bana bakan çocuğa döndüm. " Hayatını kurtardım."dedim ve çoğun yanına gittim. Dudağı patlamıştı. Tişörtümün yeniyle dudağındaki kanı sildim. Yüzünde morluklar oluşmaya başlamıştı. Güzel yüzü bir süre iyi durumda olmayacaktı.

" O benle şimdi toz olun." derken kafasını yana yatırdı. İri yarı gencin ukala tavırları vardı. Ben de böyle mi görünüyorum? diye içinden geçirmeden edemedi. Sessizce olanları izliyordu. Kızın asabi tavrı daha da kızıştırmış gibiydi ortamı. Attığı yumrukla hafifçe gerileyen genç daha da öfkeliydi. Hızla kıza yaklaşırken saçlarını eline doladı ve hızla kendine çekti. Ufakt tefek olmasına rağmen güçlü olan kız, "Eğer bir daha bana dokunursan, ellerini son görüşün olur bu! Fred, Tai götürün bunu!" diye bağırırken hızlıca itekledi genci. Küçüklüğüne göre sözü geçen biriydi. Acaba elebaşı ile mi karşı karşıyaydı? Hemen kaçmalı mıydı? Şaşkınca izlediği bu olaylardan sonra daha fazla direncinin düşmesi ile yere çömeldi Chard. "Hayatını kurtardım." derken tişörtünün yeniyle dudağındaki kanı sildi kız. Hafifçe inledi hissettiği acıyla. Dudağının patladığını bile hissetmemişti. Yüzü acımaya başlamıştı ve titriyordu. Sanki buz banyosu yapıyordu. Dişleri hafifçe birbirine çarparken konuşmaya çalıştı. "Teşekkür ederim." demesi birkaç dakikasını almıştı.

Uzunca bir süre sessizce kaldıkları zamanda dizlerini kendine doğru çekti. Ve sallanmaya başladı. Yüzünün acımasını bırak, dudağı bile umurunda değildi. İstediği tek şey, uyuşturucuydu. Üşümesini engelleyecek şey şu an oydu. Elleri ile kollarını ovalarken ısınmayı umuyordu. Gözlerini karanlığa dikmişti. Ve git gide konuşmasının daha güçleşmesi gülmesine neden olsa da, durumu kötüydü. Aklına gelen şeyle gözlerini daha da açtı. Lanet olası polisi işin içine katmamıştı. Birkaç gün sonra görüşeceklerdi ve bu halde kesinlikle olmaması gerekiyordu. En azından polisten kurtulmak için bir süre uslu durmalıydı. "Bana uyuşturucu lazım." Duraksayarak konuşmasının ardından sırtını hızla duvara verdi. Yere tamamen oturduğunda ayaklarını uzattı. Başını da sağa yatırdı, gözlerini kapadı. "Lütfen. Ne istersen veririm." Hep bu durumda değil miydi zaten? Bu sıralar nöbetleri daha da sıktı. Bu yüzden evde durmaktan kaçınıyordu. Annesinin yanında geçireceği nöbetten daha korkuncu olamazdı. Ona para, ev.. İstediğini verebilirdi fakat tek umudu şu an da tanımadığı bu kızdı. Gözlerinin içine bakarken endişesi fazlaydı. Düşünebildiği tek şey uyuşturucuydu. Beyni anca onu düşünüyordu. Alnından akan terler vardı. Üşümesine rağmen terliyordu. Gözlerinin yavaşça kapanmasıyla yana doğru düştü. Titremesi daha da alevlenmişti. Ve sayıklıyordu. "Lütfen. İhtiyacım var. " Kaç defa söylediği umurunda değildi. "Uyuşturucu.." demesinin ardından hissettiği tek şey boşluktu. Gördüğü şey ise karanlık ve onun sonunda nokta kadar bir ışık...